тархану́ць
‘тархануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (каму-небудзь у што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тархану́ |
тарханё́м |
2-я ас. |
тархане́ш |
тарханяце́ |
3-я ас. |
тархане́ |
тархану́ць |
Прошлы час |
м. |
тархану́ў |
тархану́лі |
ж. |
тархану́ла |
н. |
тархану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тархані́ |
тархані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
тархану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарху́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тарху́н |
Р. |
тарху́ну |
Д. |
тарху́ну |
В. |
тарху́н |
Т. |
тарху́нам |
М. |
тарху́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тарцава́нне |
Р. |
тарцава́ння |
Д. |
тарцава́нню |
В. |
тарцава́нне |
Т. |
тарцава́ннем |
М. |
тарцава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тарцава́ны |
тарцава́ная |
тарцава́нае |
тарцава́ныя |
Р. |
тарцава́нага |
тарцава́най тарцава́нае |
тарцава́нага |
тарцава́ных |
Д. |
тарцава́наму |
тарцава́най |
тарцава́наму |
тарцава́ным |
В. |
тарцава́ны (неадуш.) тарцава́нага (адуш.) |
тарцава́ную |
тарцава́нае |
тарцава́ныя (неадуш.) тарцава́ных (адуш.) |
Т. |
тарцава́ным |
тарцава́най тарцава́наю |
тарцава́ным |
тарцава́нымі |
М. |
тарцава́ным |
тарцава́най |
тарцава́ным |
тарцава́ных |
Кароткая форма: тарцава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарцава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
тарцу́ецца |
тарцу́юцца |
Прошлы час |
м. |
тарцава́ўся |
тарцава́ліся |
ж. |
тарцава́лася |
н. |
тарцава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарцава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тарцу́ю |
тарцу́ем |
2-я ас. |
тарцу́еш |
тарцу́еце |
3-я ас. |
тарцу́е |
тарцу́юць |
Прошлы час |
м. |
тарцава́ў |
тарцава́лі |
ж. |
тарцава́ла |
н. |
тарцава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тарцу́й |
тарцу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тарцу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тарці́нка |
тарці́нкі |
Р. |
тарці́нкі |
тарці́нак |
Д. |
тарці́нцы |
тарці́нкам |
В. |
тарці́нку |
тарці́нкі |
Т. |
тарці́нкай тарці́нкаю |
тарці́нкамі |
М. |
тарці́нцы |
тарці́нках |
Крыніцы:
sbm2012.
тарцо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тарцо́ваны |
тарцо́ваная |
тарцо́ванае |
тарцо́ваныя |
Р. |
тарцо́ванага |
тарцо́ванай |
тарцо́ванага |
тарцо́ваных |
Д. |
тарцо́ванаму |
тарцо́ванай |
тарцо́ванаму |
тарцо́ваным |
В. |
тарцо́ваны |
тарцо́ваную |
тарцо́ванае |
тарцо́ваныя тарцо́ваных |
Т. |
тарцо́ваным |
тарцо́ванай тарцо́ванаю |
тарцо́ваным |
тарцо́ванымі |
М. |
тарцо́ваным |
тарцо́ванай |
тарцо́ваным |
тарцо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
тарцо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тарцо́ваны |
тарцо́ваная |
тарцо́ванае |
тарцо́ваныя |
Р. |
тарцо́ванага |
тарцо́ванай |
тарцо́ванага |
тарцо́ваных |
Д. |
тарцо́ванаму |
тарцо́ванай |
тарцо́ванаму |
тарцо́ваным |
В. |
тарцо́ваны |
тарцо́ваную |
тарцо́ванае |
тарцо́ваныя тарцо́ваных |
Т. |
тарцо́ваным |
тарцо́ванай тарцо́ванаю |
тарцо́ваным |
тарцо́ванымі |
М. |
тарцо́ваным |
тарцо́ванай |
тарцо́ваным |
тарцо́ваных |
Кароткая форма: тарцо́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.