тархану́ць

‘тархануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (каму-небудзь у што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тархану́ тарханё́м
2-я ас. тархане́ш тарханяце́
3-я ас. тархане́ тархану́ць
Прошлы час
м. тархану́ў тархану́лі
ж. тархану́ла
н. тархану́ла
Загадны лад
2-я ас. тархані́ тархані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тархану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)