раскату́рхаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскату́рхаю |
раскату́рхаем |
2-я ас. |
раскату́рхаеш |
раскату́рхаеце |
3-я ас. |
раскату́рхае |
раскату́рхаюць |
Прошлы час |
м. |
раскату́рхаў |
раскату́рхалі |
ж. |
раскату́рхала |
н. |
раскату́рхала |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскату́рхай |
раскату́рхайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскату́рхаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскату́рхванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
раскату́рхванне |
Р. |
раскату́рхвання |
Д. |
раскату́рхванню |
В. |
раскату́рхванне |
Т. |
раскату́рхваннем |
М. |
раскату́рхванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
раскату́рхвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскату́рхваюся |
раскату́рхваемся |
2-я ас. |
раскату́рхваешся |
раскату́рхваецеся |
3-я ас. |
раскату́рхваецца |
раскату́рхваюцца |
Прошлы час |
м. |
раскату́рхваўся |
раскату́рхваліся |
ж. |
раскату́рхвалася |
н. |
раскату́рхвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскату́рхвайся |
раскату́рхвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
раскату́рхваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскату́рхваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскату́рхваю |
раскату́рхваем |
2-я ас. |
раскату́рхваеш |
раскату́рхваеце |
3-я ас. |
раскату́рхвае |
раскату́рхваюць |
Прошлы час |
м. |
раскату́рхваў |
раскату́рхвалі |
ж. |
раскату́рхвала |
н. |
раскату́рхвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскату́рхвай |
раскату́рхвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
раскату́рхваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскаўза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскаўза́ны |
раскаўза́ная |
раскаўза́нае |
раскаўза́ныя |
Р. |
раскаўза́нага |
раскаўза́най раскаўза́нае |
раскаўза́нага |
раскаўза́ных |
Д. |
раскаўза́наму |
раскаўза́най |
раскаўза́наму |
раскаўза́ным |
В. |
раскаўза́ны (неадуш.) раскаўза́нага (адуш.) |
раскаўза́ную |
раскаўза́нае |
раскаўза́ныя (неадуш.) раскаўза́ных (адуш.) |
Т. |
раскаўза́ным |
раскаўза́най раскаўза́наю |
раскаўза́ным |
раскаўза́нымі |
М. |
раскаўза́ным |
раскаўза́най |
раскаўза́ным |
раскаўза́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскаўза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскаўза́ю |
раскаўза́ем |
2-я ас. |
раскаўза́еш |
раскаўза́еце |
3-я ас. |
раскаўза́е |
раскаўза́юць |
Прошлы час |
м. |
раскаўза́ў |
раскаўза́лі |
ж. |
раскаўза́ла |
н. |
раскаўза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскаўза́й |
раскаўза́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскаўза́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскаха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскаха́ю |
раскаха́ем |
2-я ас. |
раскаха́еш |
раскаха́еце |
3-я ас. |
раскаха́е |
раскаха́юць |
Прошлы час |
м. |
раскаха́ў |
раскаха́лі |
ж. |
раскаха́ла |
н. |
раскаха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскаха́й |
раскаха́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскаха́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раска́ціста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
раска́ціста |
раска́цісцей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
раска́цістасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
раска́цістасць |
Р. |
раска́цістасці |
Д. |
раска́цістасці |
В. |
раска́цістасць |
Т. |
раска́цістасцю |
М. |
раска́цістасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.