раскаўза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскаўза́ю раскаўза́ем
2-я ас. раскаўза́еш раскаўза́еце
3-я ас. раскаўза́е раскаўза́юць
Прошлы час
м. раскаўза́ў раскаўза́лі
ж. раскаўза́ла
н. раскаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. раскаўза́й раскаўза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскаўза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)