разбінтава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбінтава́ны |
разбінтава́ная |
разбінтава́нае |
разбінтава́ныя |
Р. |
разбінтава́нага |
разбінтава́най разбінтава́нае |
разбінтава́нага |
разбінтава́ных |
Д. |
разбінтава́наму |
разбінтава́най |
разбінтава́наму |
разбінтава́ным |
В. |
разбінтава́ны (неадуш.) разбінтава́нага (адуш.) |
разбінтава́ную |
разбінтава́нае |
разбінтава́ныя (неадуш.) разбінтава́ных (адуш.) |
Т. |
разбінтава́ным |
разбінтава́най разбінтава́наю |
разбінтава́ным |
разбінтава́нымі |
М. |
разбінтава́ным |
разбінтава́най |
разбінтава́ным |
разбінтава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбінтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбінтава́ны |
разбінтава́ная |
разбінтава́нае |
разбінтава́ныя |
Р. |
разбінтава́нага |
разбінтава́най разбінтава́нае |
разбінтава́нага |
разбінтава́ных |
Д. |
разбінтава́наму |
разбінтава́най |
разбінтава́наму |
разбінтава́ным |
В. |
разбінтава́ны (неадуш.) разбінтава́нага (адуш.) |
разбінтава́ную |
разбінтава́нае |
разбінтава́ныя (неадуш.) разбінтава́ных (адуш.) |
Т. |
разбінтава́ным |
разбінтава́най разбінтава́наю |
разбінтава́ным |
разбінтава́нымі |
М. |
разбінтава́ным |
разбінтава́най |
разбінтава́ным |
разбінтава́ных |
Кароткая форма: разбінтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбінтава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбінту́юся |
разбінту́емся |
2-я ас. |
разбінту́ешся |
разбінту́ецеся |
3-я ас. |
разбінту́ецца |
разбінту́юцца |
Прошлы час |
м. |
разбінтава́ўся |
разбінтава́ліся |
ж. |
разбінтава́лася |
н. |
разбінтава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбінту́йся |
разбінту́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбінтава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбінтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбінту́ю |
разбінту́ем |
2-я ас. |
разбінту́еш |
разбінту́еце |
3-я ас. |
разбінту́е |
разбінту́юць |
Прошлы час |
м. |
разбінтава́ў |
разбінтава́лі |
ж. |
разбінтава́ла |
н. |
разбінтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбінту́й |
разбінту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбінтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбінто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбінто́ўванне |
Р. |
разбінто́ўвання |
Д. |
разбінто́ўванню |
В. |
разбінто́ўванне |
Т. |
разбінто́ўваннем |
М. |
разбінто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разбінто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбінто́ўваюся |
разбінто́ўваемся |
2-я ас. |
разбінто́ўваешся |
разбінто́ўваецеся |
3-я ас. |
разбінто́ўваецца |
разбінто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
разбінто́ўваўся |
разбінто́ўваліся |
ж. |
разбінто́ўвалася |
н. |
разбінто́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбінто́ўвайся |
разбінто́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбінто́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбінто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбінто́ўваю |
разбінто́ўваем |
2-я ас. |
разбінто́ўваеш |
разбінто́ўваеце |
3-я ас. |
разбінто́ўвае |
разбінто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
разбінто́ўваў |
разбінто́ўвалі |
ж. |
разбінто́ўвала |
н. |
разбінто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбінто́ўвай |
разбінто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбінто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбіра́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разбіра́льніцтва |
разбіра́льніцтвы |
Р. |
разбіра́льніцтва |
разбіра́льніцтваў |
Д. |
разбіра́льніцтву |
разбіра́льніцтвам |
В. |
разбіра́льніцтва |
разбіра́льніцтвы |
Т. |
разбіра́льніцтвам |
разбіра́льніцтвамі |
М. |
разбіра́льніцтве |
разбіра́льніцтвах |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбіра́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разбіра́льшчык |
разбіра́льшчыкі |
Р. |
разбіра́льшчыка |
разбіра́льшчыкаў |
Д. |
разбіра́льшчыку |
разбіра́льшчыкам |
В. |
разбіра́льшчыка |
разбіра́льшчыкаў |
Т. |
разбіра́льшчыкам |
разбіра́льшчыкамі |
М. |
разбіра́льшчыку |
разбіра́льшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбіра́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разбіра́льшчыца |
разбіра́льшчыцы |
Р. |
разбіра́льшчыцы |
разбіра́льшчыц |
Д. |
разбіра́льшчыцы |
разбіра́льшчыцам |
В. |
разбіра́льшчыцу |
разбіра́льшчыц |
Т. |
разбіра́льшчыцай разбіра́льшчыцаю |
разбіра́льшчыцамі |
М. |
разбіра́льшчыцы |
разбіра́льшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.