разбіра́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
разбіра́льшчык | разбіра́льшчыкі | |
разбіра́льшчыка | разбіра́льшчыкаў | |
разбіра́льшчыку | разбіра́льшчыкам | |
разбіра́льшчыка | разбіра́льшчыкаў | |
разбіра́льшчыкам | разбіра́льшчыкамі | |
разбіра́льшчыку | разбіра́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)