пабуджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабуджа́льны |
пабуджа́льная |
пабуджа́льнае |
пабуджа́льныя |
Р. |
пабуджа́льнага |
пабуджа́льнай пабуджа́льнае |
пабуджа́льнага |
пабуджа́льных |
Д. |
пабуджа́льнаму |
пабуджа́льнай |
пабуджа́льнаму |
пабуджа́льным |
В. |
пабуджа́льны (неадуш.) пабуджа́льнага (адуш.) |
пабуджа́льную |
пабуджа́льнае |
пабуджа́льныя (неадуш.) пабуджа́льных (адуш.) |
Т. |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнай пабуджа́льнаю |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнымі |
М. |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнай |
пабуджа́льным |
пабуджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабуджа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пабуджа́нне |
Р. |
пабуджа́ння |
Д. |
пабуджа́нню |
В. |
пабуджа́нне |
Т. |
пабуджа́ннем |
М. |
пабуджа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пабу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабу́джаны |
пабу́джаная |
пабу́джанае |
пабу́джаныя |
Р. |
пабу́джанага |
пабу́джанай пабу́джанае |
пабу́джанага |
пабу́джаных |
Д. |
пабу́джанаму |
пабу́джанай |
пабу́джанаму |
пабу́джаным |
В. |
пабу́джаны (неадуш.) пабу́джанага (адуш.) |
пабу́джаную |
пабу́джанае |
пабу́джаныя (неадуш.) пабу́джаных (адуш.) |
Т. |
пабу́джаным |
пабу́джанай пабу́джанаю |
пабу́джаным |
пабу́джанымі |
М. |
пабу́джаным |
пабу́джанай |
пабу́джаным |
пабу́джаных |
Кароткая форма: пабу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабуджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пабуджа́ю |
пабуджа́ем |
2-я ас. |
пабуджа́еш |
пабуджа́еце |
3-я ас. |
пабуджа́е |
пабуджа́юць |
Прошлы час |
м. |
пабуджа́ў |
пабуджа́лі |
ж. |
пабуджа́ла |
н. |
пабуджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пабуджа́й |
пабуджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пабуджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пабуджэ́нне |
пабуджэ́нні |
Р. |
пабуджэ́ння |
пабуджэ́нняў |
Д. |
пабуджэ́нню |
пабуджэ́нням |
В. |
пабуджэ́нне |
пабуджэ́нні |
Т. |
пабуджэ́ннем |
пабуджэ́ннямі |
М. |
пабуджэ́нні |
пабуджэ́ннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабудзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пабуджу́ |
пабу́дзім |
2-я ас. |
пабу́дзіш |
пабу́дзіце |
3-я ас. |
пабу́дзіць |
пабу́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пабудзі́ў |
пабудзі́лі |
ж. |
пабудзі́ла |
н. |
пабудзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пабудзі́ |
пабудзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пабудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабу́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пабу́дка |
пабу́дкі |
Р. |
пабу́дкі |
пабу́дак |
Д. |
пабу́дцы |
пабу́дкам |
В. |
пабу́дку |
пабу́дкі |
Т. |
пабу́дкай пабу́дкаю |
пабу́дкамі |
М. |
пабу́дцы |
пабу́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.