пабу́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пабу́дка пабу́дкі
Р. пабу́дкі пабу́дак
Д. пабу́дцы пабу́дкам
В. пабу́дку пабу́дкі
Т. пабу́дкай
пабу́дкаю		 пабу́дкамі
М. пабу́дцы пабу́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)