інсінуацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інсінуацы́йны |
інсінуацы́йная |
інсінуацы́йнае |
інсінуацы́йныя |
Р. |
інсінуацы́йнага |
інсінуацы́йнай інсінуацы́йнае |
інсінуацы́йнага |
інсінуацы́йных |
Д. |
інсінуацы́йнаму |
інсінуацы́йнай |
інсінуацы́йнаму |
інсінуацы́йным |
В. |
інсінуацы́йны (неадуш.) інсінуацы́йнага (адуш.) |
інсінуацы́йную |
інсінуацы́йнае |
інсінуацы́йныя (неадуш.) інсінуацы́йных (адуш.) |
Т. |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йнай інсінуацы́йнаю |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йнымі |
М. |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йнай |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
інсінуа́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інсінуа́цыя |
інсінуа́цыі |
Р. |
інсінуа́цыі |
інсінуа́цый |
Д. |
інсінуа́цыі |
інсінуа́цыям |
В. |
інсінуа́цыю |
інсінуа́цыі |
Т. |
інсінуа́цыяй інсінуа́цыяю |
інсінуа́цыямі |
М. |
інсінуа́цыі |
інсінуа́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інсінуі́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інсінуі́раваны |
інсінуі́раваная |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя |
Р. |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раванай інсінуі́раванае |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раваных |
Д. |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раваным |
В. |
інсінуі́раваны (неадуш.) інсінуі́раванага (адуш.) |
інсінуі́раваную |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя (неадуш.) інсінуі́раваных (адуш.) |
Т. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай інсінуі́раванаю |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванымі |
М. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інсінуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інсінуі́раваны |
інсінуі́раваная |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя |
Р. |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раванай інсінуі́раванае |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раваных |
Д. |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раваным |
В. |
інсінуі́раваны (неадуш.) інсінуі́раванага (адуш.) |
інсінуі́раваную |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя (неадуш.) інсінуі́раваных (адуш.) |
Т. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай інсінуі́раванаю |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванымі |
М. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раваных |
Кароткая форма: інсінуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інсінуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інсінуі́раваны |
інсінуі́раваная |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя |
Р. |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раванай інсінуі́раванае |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раваных |
Д. |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раваным |
В. |
інсінуі́раваны (неадуш.) інсінуі́раванага (адуш.) |
інсінуі́раваную |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя (неадуш.) інсінуі́раваных (адуш.) |
Т. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай інсінуі́раванаю |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванымі |
М. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раваных |
Кароткая форма: інсінуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інсінуі́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
інсінуі́руецца |
інсінуі́руюцца |
Прошлы час |
м. |
інсінуі́раваўся |
інсінуі́раваліся |
ж. |
інсінуі́равалася |
н. |
інсінуі́равалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
інсінуі́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсінуі́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інсінуі́рую |
інсінуі́руем |
2-я ас. |
інсінуі́руеш |
інсінуі́руеце |
3-я ас. |
інсінуі́руе |
інсінуі́руюць |
Прошлы час |
м. |
інсінуі́раваў |
інсінуі́равалі |
ж. |
інсінуі́равала |
н. |
інсінуі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
інсінуі́руй |
інсінуі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
інсінуі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інсінуі́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інсінуі́рую |
інсінуі́руем |
2-я ас. |
інсінуі́руеш |
інсінуі́руеце |
3-я ас. |
інсінуі́руе |
інсінуі́руюць |
Прошлы час |
м. |
інсінуі́раваў |
інсінуі́равалі |
ж. |
інсінуі́равала |
н. |
інсінуі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
інсінуі́руй |
інсінуі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
інсінуі́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інсі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
інсі́т |
Р. |
інсі́ту |
Д. |
інсі́ту |
В. |
інсі́т |
Т. |
інсі́там |
М. |
інсі́це |
Крыніцы:
sbm2012.