інсінуацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інсінуацы́йны інсінуацы́йная інсінуацы́йнае інсінуацы́йныя
Р. інсінуацы́йнага інсінуацы́йнай
інсінуацы́йнае		 інсінуацы́йнага інсінуацы́йных
Д. інсінуацы́йнаму інсінуацы́йнай інсінуацы́йнаму інсінуацы́йным
В. інсінуацы́йны (неадуш.)
інсінуацы́йнага (адуш.)		 інсінуацы́йную інсінуацы́йнае інсінуацы́йныя (неадуш.)
інсінуацы́йных (адуш.)
Т. інсінуацы́йным інсінуацы́йнай
інсінуацы́йнаю		 інсінуацы́йным інсінуацы́йнымі
М. інсінуацы́йным інсінуацы́йнай інсінуацы́йным інсінуацы́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)