Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ё ж з к л м н о п р с т у ў х ц ч ш я

а б г е ё ж і к п с у х ч ш я

імшэ́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	імшэ́ннік	імшэ́ннікі
Р.	імшэ́нніка	імшэ́ннікаў
Д.	імшэ́нніку	імшэ́ннікам
В.	імшэ́ннік	імшэ́ннікі
Т.	імшэ́ннікам	імшэ́ннікамі
М.	імшэ́нніку	імшэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

імшэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	імшэ́е	імшэ́юць
Прошлы час
м.	імшэ́ў	імшэ́лі
ж.	імшэ́ла
н.	імшэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час	імшэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.