імшэ́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| імшэ́ннік | імшэ́ннікі | |
| імшэ́нніка | імшэ́ннікаў | |
| імшэ́нніку | імшэ́ннікам | |
| імшэ́ннік | імшэ́ннікі | |
| імшэ́ннікам | імшэ́ннікамі | |
| імшэ́нніку | імшэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)