шваргану́ць
‘ударыць каго-небудзь (шваргануць каго-небудзь і каму-небудзь); прашмыгнуць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шваргану́ |
шварганё́м |
2-я ас. |
шваргане́ш |
шварганяце́ |
3-я ас. |
шваргане́ |
шваргану́ць |
Прошлы час |
м. |
шваргану́ў |
шваргану́лі |
ж. |
шваргану́ла |
н. |
шваргану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шваргані́ |
шваргані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шваргану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шваргата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шваргата́нне |
Р. |
шваргата́ння |
Д. |
шваргата́нню |
В. |
шваргата́нне |
Т. |
шваргата́ннем |
М. |
шваргата́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
швартава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
швартава́нне |
Р. |
швартава́ння |
Д. |
швартава́нню |
В. |
швартава́нне |
Т. |
швартава́ннем |
М. |
швартава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
швартава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
шварту́ецца |
шварту́юцца |
Прошлы час |
м. |
швартава́ўся |
швартава́ліся |
ж. |
швартава́лася |
н. |
швартава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шварту́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
швартава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шварту́ю |
шварту́ем |
2-я ас. |
шварту́еш |
шварту́еце |
3-я ас. |
шварту́е |
шварту́юць |
Прошлы час |
м. |
швартава́ў |
швартава́лі |
ж. |
швартава́ла |
н. |
швартава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шварту́й |
шварту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шварту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шварто́віць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шварто́ўлю |
шварто́вім |
2-я ас. |
шварто́віш |
шварто́віце |
3-я ас. |
шварто́віць |
шварто́вяць |
Прошлы час |
м. |
шварто́віў |
шварто́вілі |
ж. |
шварто́віла |
н. |
шварто́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шварто́ў |
шварто́ўце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шварто́вячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
шварто́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шварто́вы |
шварто́вая |
шварто́вае |
шварто́выя |
Р. |
шварто́вага |
шварто́вай шварто́вае |
шварто́вага |
шварто́вых |
Д. |
шварто́ваму |
шварто́вай |
шварто́ваму |
шварто́вым |
В. |
шварто́вы (неадуш.) |
шварто́вую |
шварто́вае |
шварто́выя (неадуш.) |
Т. |
шварто́вым |
шварто́вай шварто́ваю |
шварто́вым |
шварто́вымі |
М. |
шварто́вым |
шварто́вай |
шварто́вым |
шварто́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шварто́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, змешанае скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шварто́ў |
шварто́вы |
Р. |
шварто́ва |
шварто́ваў |
Д. |
шварто́ву |
шварто́вам |
В. |
шварто́ў |
шварто́вы |
Т. |
шварто́вам |
шварто́вамі |
М. |
шварто́ве |
шварто́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шварто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шварто́ўка |
шварто́ўкі |
Р. |
шварто́ўкі |
шварто́вак |
Д. |
шварто́ўцы |
шварто́ўкам |
В. |
шварто́ўку |
шварто́ўкі |
Т. |
шварто́ўкай шварто́ўкаю |
шварто́ўкамі |
М. |
шварто́ўцы |
шварто́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
шварто́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шварто́ўны |
шварто́ўная |
шварто́ўнае |
шварто́ўныя |
Р. |
шварто́ўнага |
шварто́ўнай шварто́ўнае |
шварто́ўнага |
шварто́ўных |
Д. |
шварто́ўнаму |
шварто́ўнай |
шварто́ўнаму |
шварто́ўным |
В. |
шварто́ўны (неадуш.) шварто́ўнага (адуш.) |
шварто́ўную |
шварто́ўнае |
шварто́ўныя (неадуш.) шварто́ўных (адуш.) |
Т. |
шварто́ўным |
шварто́ўнай шварто́ўнаю |
шварто́ўным |
шварто́ўнымі |
М. |
шварто́ўным |
шварто́ўнай |
шварто́ўным |
шварто́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.