шваргану́ць
‘ударыць каго-небудзь (шваргануць каго-небудзь і каму-небудзь); прашмыгнуць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| шваргану́ | шварганё́м | |
| шваргане́ш | шварганяце́ | |
| шваргане́ | шваргану́ць | |
| Прошлы час | ||
| шваргану́ў | шваргану́лі | |
| шваргану́ла | ||
| шваргану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| шваргані́ | шваргані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шваргану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)