шваргану́ць
‘ударыць каго-небудзь (шваргануць каго-небудзь і каму-небудзь); прашмыгнуць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
шваргану́ | шварганё́м | |
шваргане́ш | шварганяце́ | |
шваргане́ | шваргану́ць | |
Прошлы час | ||
шваргану́ў | шваргану́лі | |
шваргану́ла | ||
шваргану́ла | ||
Загадны лад | ||
шваргані́ | шваргані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
шваргану́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)