Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шваргану́ць

‘ударыць каго-небудзь (шваргануць каго-небудзь і каму-небудзь); прашмыгнуць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шваргану́ шварганё́м
2-я ас. шваргане́ш шварганяце́
3-я ас. шваргане́ шваргану́ць
Прошлы час
м. шваргану́ў шваргану́лі
ж. шваргану́ла
н. шваргану́ла
Загадны лад
2-я ас. шваргані́ шваргані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шваргану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шваргата́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шваргата́нне
Р. шваргата́ння
Д. шваргата́нню
В. шваргата́нне
Т. шваргата́ннем
М. шваргата́нні

Крыніцы: piskunou2012.

швартава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. швартава́нне
Р. швартава́ння
Д. швартава́нню
В. швартава́нне
Т. швартава́ннем
М. швартава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

швартава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шварту́ецца шварту́юцца
Прошлы час
м. швартава́ўся швартава́ліся
ж. швартава́лася
н. швартава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час шварту́ючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

швартава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шварту́ю шварту́ем
2-я ас. шварту́еш шварту́еце
3-я ас. шварту́е шварту́юць
Прошлы час
м. швартава́ў швартава́лі
ж. швартава́ла
н. швартава́ла
Загадны лад
2-я ас. шварту́й шварту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шварту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шварто́віць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шварто́ўлю шварто́вім
2-я ас. шварто́віш шварто́віце
3-я ас. шварто́віць шварто́вяць
Прошлы час
м. шварто́віў шварто́вілі
ж. шварто́віла
н. шварто́віла
Загадны лад
2-я ас. шварто́ў шварто́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шварто́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

шварто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шварто́вы шварто́вая шварто́вае шварто́выя
Р. шварто́вага шварто́вай
шварто́вае
шварто́вага шварто́вых
Д. шварто́ваму шварто́вай шварто́ваму шварто́вым
В. шварто́вы (неадуш.) шварто́вую шварто́вае шварто́выя (неадуш.)
Т. шварто́вым шварто́вай
шварто́ваю
шварто́вым шварто́вымі
М. шварто́вым шварто́вай шварто́вым шварто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шварто́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, змешанае скланенне

адз. мн.
Н. шварто́ў шварто́вы
Р. шварто́ва шварто́ваў
Д. шварто́ву шварто́вам
В. шварто́ў шварто́вы
Т. шварто́вам шварто́вамі
М. шварто́ве шварто́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шварто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шварто́ўка шварто́ўкі
Р. шварто́ўкі шварто́вак
Д. шварто́ўцы шварто́ўкам
В. шварто́ўку шварто́ўкі
Т. шварто́ўкай
шварто́ўкаю
шварто́ўкамі
М. шварто́ўцы шварто́ўках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шварто́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шварто́ўны шварто́ўная шварто́ўнае шварто́ўныя
Р. шварто́ўнага шварто́ўнай
шварто́ўнае
шварто́ўнага шварто́ўных
Д. шварто́ўнаму шварто́ўнай шварто́ўнаму шварто́ўным
В. шварто́ўны (неадуш.)
шварто́ўнага (адуш.)
шварто́ўную шварто́ўнае шварто́ўныя (неадуш.)
шварто́ўных (адуш.)
Т. шварто́ўным шварто́ўнай
шварто́ўнаю
шварто́ўным шварто́ўнымі
М. шварто́ўным шварто́ўнай шварто́ўным шварто́ўных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.