чайха́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чайха́ншчыца |
чайха́ншчыцы |
| Р. |
чайха́ншчыцы |
чайха́ншчыц |
| Д. |
чайха́ншчыцы |
чайха́ншчыцам |
| В. |
чайха́ншчыцу |
чайха́ншчыц |
| Т. |
чайха́ншчыцай чайха́ншчыцаю |
чайха́ншчыцамі |
| М. |
чайха́ншчыцы |
чайха́ншчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ча́йчын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ча́йчын |
ча́йчына |
ча́йчына |
ча́йчыны |
| Р. |
ча́йчынага |
ча́йчынай ча́йчынае |
ча́йчынага |
ча́йчыных |
| Д. |
ча́йчынаму |
ча́йчынай |
ча́йчынаму |
ча́йчыным |
| В. |
ча́йчын (неадуш.) ча́йчынага (адуш.) |
ча́йчыну |
ча́йчына |
ча́йчыны (неадуш.) ча́йчыных (адуш.) |
| Т. |
ча́йчыным |
ча́йчынай ча́йчынаю |
ча́йчыным |
ча́йчынымі |
| М. |
ча́йчыным |
ча́йчынай |
ча́йчыным |
ча́йчыных |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996.
ча́йчын
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ча́йчын |
ча́йчына |
ча́йчына |
ча́йчыны |
| Р. |
ча́йчынага |
ча́йчынай ча́йчынае |
ча́йчынага |
ча́йчыных |
| Д. |
ча́йчынаму |
ча́йчынай |
ча́йчынаму |
ча́йчыным |
| В. |
ча́йчын (неадуш.) ча́йчынага (адуш.) |
ча́йчыну |
ча́йчына |
ча́йчыны (неадуш.) ча́йчыных (адуш.) |
| Т. |
ча́йчыным |
ча́йчынай ча́йчынаю |
ча́йчыным |
ча́йчынымі |
| М. |
ча́йчыным |
ча́йчынай |
ча́йчыным |
ча́йчыных |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996.
Ча́йчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ча́йчыцы |
| Р. |
Ча́йчыц Ча́йчыцаў |
| Д. |
Ча́йчыцам |
| В. |
Ча́йчыцы |
| Т. |
Ча́йчыцамі |
| М. |
Ча́йчыцах |