Verbum

анлайнавы слоўнік

ціхамо́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ціхамо́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ціхамо́ўны	ціхамо́ўная	ціхамо́ўнае	ціхамо́ўныя
Р.	ціхамо́ўнага	ціхамо́ўнай ціхамо́ўнае	ціхамо́ўнага	ціхамо́ўных
Д.	ціхамо́ўнаму	ціхамо́ўнай	ціхамо́ўнаму	ціхамо́ўным
В.	ціхамо́ўны (неадуш.) ціхамо́ўнага (адуш.)	ціхамо́ўную	ціхамо́ўнае	ціхамо́ўныя (неадуш.) ціхамо́ўных (адуш.)
Т.	ціхамо́ўным	ціхамо́ўнай ціхамо́ўнаю	ціхамо́ўным	ціхамо́ўнымі
М.	ціхамо́ўным	ціхамо́ўнай	ціхамо́ўным	ціхамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Ці́хан

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Ціхано́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Ціхано́ўшчына
Р.	Ціхано́ўшчыны
Д.	Ціхано́ўшчыне
В.	Ціхано́ўшчыну
Т.	Ціхано́ўшчынай Ціхано́ўшчынаю
М.	Ціхано́ўшчыне

Ціханы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ці́хань

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Ціха́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

ці́ханька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ці́ханька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

ці́ханькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ці́ханькі	ці́ханькая	ці́ханькае	ці́ханькія
Р.	ці́ханькага	ці́ханькай ці́ханькае	ці́ханькага	ці́ханькіх
Д.	ці́ханькаму	ці́ханькай	ці́ханькаму	ці́ханькім
В.	ці́ханькі (неадуш.) ці́ханькага (адуш.)	ці́ханькую	ці́ханькае	ці́ханькія (неадуш.) ці́ханькіх (адуш.)
Т.	ці́ханькім	ці́ханькай ці́ханькаю	ці́ханькім	ці́ханькімі
М.	ці́ханькім	ці́ханькай	ці́ханькім	ці́ханькіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ціханя́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы