цудадзе́йнічаць
‘ствараць цуды’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цудадзе́йнічаю |
цудадзе́йнічаем |
2-я ас. |
цудадзе́йнічаеш |
цудадзе́йнічаеце |
3-я ас. |
цудадзе́йнічае |
цудадзе́йнічаюць |
Прошлы час |
м. |
цудадзе́йнічаў |
цудадзе́йнічалі |
ж. |
цудадзе́йнічала |
н. |
цудадзе́йнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
цудадзе́йнічай |
цудадзе́йнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цудадзе́йнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цудадзе́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цудадзе́йны |
цудадзе́йная |
цудадзе́йнае |
цудадзе́йныя |
Р. |
цудадзе́йнага |
цудадзе́йнай цудадзе́йнае |
цудадзе́йнага |
цудадзе́йных |
Д. |
цудадзе́йнаму |
цудадзе́йнай |
цудадзе́йнаму |
цудадзе́йным |
В. |
цудадзе́йны (неадуш.) цудадзе́йнага (адуш.) |
цудадзе́йную |
цудадзе́йнае |
цудадзе́йныя (неадуш.) цудадзе́йных (адуш.) |
Т. |
цудадзе́йным |
цудадзе́йнай цудадзе́йнаю |
цудадзе́йным |
цудадзе́йнымі |
М. |
цудадзе́йным |
цудадзе́йнай |
цудадзе́йным |
цудадзе́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цудадзе́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цудадзе́йства |
цудадзе́йствы |
Р. |
цудадзе́йства |
цудадзе́йстваў |
Д. |
цудадзе́йству |
цудадзе́йствам |
В. |
цудадзе́йства |
цудадзе́йствы |
Т. |
цудадзе́йствам |
цудадзе́йствамі |
М. |
цудадзе́йстве |
цудадзе́йствах |
Крыніцы:
piskunou2012.
цу́дам
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
цу́дам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
цудатварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цудатварэ́нне |
цудатварэ́нні |
Р. |
цудатварэ́ння |
цудатварэ́нняў |
Д. |
цудатварэ́нню |
цудатварэ́нням |
В. |
цудатварэ́нне |
цудатварэ́нні |
Т. |
цудатварэ́ннем |
цудатварэ́ннямі |
М. |
цудатварэ́нні |
цудатварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
цудатво́рац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цудатво́рац |
цудатво́рцы |
Р. |
цудатво́рца |
цудатво́рцаў |
Д. |
цудатво́рцу |
цудатво́рцам |
В. |
цудатво́рца |
цудатво́рцаў |
Т. |
цудатво́рцам |
цудатво́рцамі |
М. |
цудатво́рцу |
цудатво́рцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цудатво́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
цудатво́рна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
цудатво́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цудатво́рнасць |
Р. |
цудатво́рнасці |
Д. |
цудатво́рнасці |
В. |
цудатво́рнасць |
Т. |
цудатво́рнасцю |
М. |
цудатво́рнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
цудатво́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цудатво́рны |
цудатво́рная |
цудатво́рнае |
цудатво́рныя |
Р. |
цудатво́рнага |
цудатво́рнай цудатво́рнае |
цудатво́рнага |
цудатво́рных |
Д. |
цудатво́рнаму |
цудатво́рнай |
цудатво́рнаму |
цудатво́рным |
В. |
цудатво́рны (неадуш.) цудатво́рнага (адуш.) |
цудатво́рную |
цудатво́рнае |
цудатво́рныя (неадуш.) цудатво́рных (адуш.) |
Т. |
цудатво́рным |
цудатво́рнай цудатво́рнаю |
цудатво́рным |
цудатво́рнымі |
М. |
цудатво́рным |
цудатво́рнай |
цудатво́рным |
цудатво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цудатво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цудатво́рны |
цудатво́рная |
цудатво́рнае |
цудатво́рныя |
Р. |
цудатво́рнага |
цудатво́рнай цудатво́рнае |
цудатво́рнага |
цудатво́рных |
Д. |
цудатво́рнаму |
цудатво́рнай |
цудатво́рнаму |
цудатво́рным |
В. |
цудатво́рны (неадуш.) цудатво́рнага (адуш.) |
цудатво́рную |
цудатво́рнае |
цудатво́рныя (неадуш.) цудатво́рных (адуш.) |
Т. |
цудатво́рным |
цудатво́рнай цудатво́рнаю |
цудатво́рным |
цудатво́рнымі |
М. |
цудатво́рным |
цудатво́рнай |
цудатво́рным |
цудатво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.