цудатварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цудатварэ́нне цудатварэ́нні
Р. цудатварэ́ння цудатварэ́нняў
Д. цудатварэ́нню цудатварэ́нням
В. цудатварэ́нне цудатварэ́нні
Т. цудатварэ́ннем цудатварэ́ннямі
М. цудатварэ́нні цудатварэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)