цудатво́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цудатво́рац цудатво́рцы
Р. цудатво́рца цудатво́рцаў
Д. цудатво́рцу цудатво́рцам
В. цудатво́рца цудатво́рцаў
Т. цудатво́рцам цудатво́рцамі
М. цудатво́рцу цудатво́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)