Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о р т у ц э ’

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш -

Хабо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Хабо́вічы
Р.	Хабо́віч Хабо́вічаў
Д.	Хабо́вічам
В.	Хабо́вічы
Т.	Хабо́вічамі
М.	Хабо́вічах

хабо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	хабо́цце
Р.	хабо́цця
Д.	хабо́ццю
В.	хабо́цце
Т.	хабо́ццем
М.	хабо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Ха́бы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ха́бы
Р.	Ха́б Ха́баў
Д.	Ха́бам
В.	Ха́бы
Т.	Ха́бамі
М.	Ха́бах