хабато́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хабато́к | хабаткі́ | |
| хабатка́ | хабатко́ў | |
| хабатку́ | хабатка́м | |
| хабато́к | хабаткі́ | |
| хабатко́м | хабатка́мі | |
| хабатку́ | хабатка́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніХабаты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хабаты́ | |
| Хабато́ў | |
| Хабата́м | |
| Хабаты́ | |
| Хабата́мі | |
| Хабата́х |
хабертыё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хабертыё́з | хабертыё́зы | |
| хабертыё́зу | хабертыё́заў | |
| хабертыё́зу | хабертыё́зам | |
| хабертыё́з | хабертыё́зы | |
| хабертыё́зам | хабертыё́замі | |
| хабертыё́зе | хабертыё́зах |
Крыніцы:
хабілітава́ны
прыметнік, адносны
| хабілітава́ны | хабілітава́ная | хабілітава́нае | хабілітава́ныя | |
| хабілітава́нага | хабілітава́най хабілітава́нае |
хабілітава́нага | хабілітава́ных | |
| хабілітава́наму | хабілітава́най | хабілітава́наму | хабілітава́ным | |
| хабілітава́ны ( хабілітава́нага ( |
хабілітава́ную | хабілітава́нае | хабілітава́ныя ( хабілітава́ных ( |
|
| хабілітава́ным | хабілітава́най хабілітава́наю |
хабілітава́ным | хабілітава́нымі | |
| хабілітава́ным | хабілітава́най | хабілітава́ным | хабілітава́ных | |
Крыніцы:
Ха́бл
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ха́бл | |
| Хабла | |
| Хаблу | |
| Ха́бл | |
| Хаблам | |
| Хабле |
Крыніцы:
Хабо́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хабо́вічы | |
| Хабо́віч Хабо́вічаў |
|
| Хабо́вічам | |
| Хабо́вічы | |
| Хабо́вічамі | |
| Хабо́вічах |
хабо́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| хабо́цце | |
| хабо́цця | |
| хабо́ццю | |
| хабо́цце | |
| хабо́ццем | |
| хабо́цці |
Крыніцы:
Ха́бы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ха́бы | |
| Ха́б Ха́баў |
|
| Ха́бам | |
| Ха́бы | |
| Ха́бамі | |
| Ха́бах |
хава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хава́льнік | хава́льнікі | |
| хава́льніка | хава́льнікаў | |
| хава́льніку | хава́льнікам | |
| хава́льніка | хава́льнікаў | |
| хава́льнікам | хава́льнікамі | |
| хава́льніку | хава́льніках |
Крыніцы:
хава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хава́льніца | хава́льніцы | |
| хава́льніцы | хава́льніц | |
| хава́льніцы | хава́льніцам | |
| хава́льніцу | хава́льніц | |
| хава́льніцай хава́льніцаю |
хава́льніцамі | |
| хава́льніцы | хава́льніцах |
Крыніцы: