Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аклмпртучыэ

уша́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уша́ру уша́рым
2-я ас. уша́рыш уша́рыце
3-я ас. уша́рыць уша́раць
Прошлы час
м. уша́рыў уша́рылі
ж. уша́рыла
н. уша́рыла
Загадны лад
2-я ас. уша́р уша́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час уша́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ушасцё́х

‘то+лькі аб асо+бах аднаго+ по+лу’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ушасцё́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушасцяро́х

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ушасцяро́х - -

Крыніцы: piskunou2012.

ушасцяры́х

‘аб асо+бах ро+знага по+лу або+ аб істо+тах н.р.’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ушасцяры́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уша́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уша́цкі уша́цкая уша́цкае уша́цкія
Р. уша́цкага уша́цкай
уша́цкае		 уша́цкага уша́цкіх
Д. уша́цкаму уша́цкай уша́цкаму уша́цкім
В. уша́цкі (неадуш.)
уша́цкага (адуш.)		 уша́цкую уша́цкае уша́цкія (неадуш.)
уша́цкіх (адуш.)
Т. уша́цкім уша́цкай
уша́цкаю		 уша́цкім уша́цкімі
М. уша́цкім уша́цкай уша́цкім уша́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Уша́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Уша́чы
Р. Уша́ч
Уша́чаў
Д. Уша́чам
В. Уша́чы
Т. Уша́чамі
М. Уша́чах