ука́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ука́каюся |
ука́каемся |
2-я ас. |
ука́каешся |
ука́каецеся |
3-я ас. |
ука́каецца |
ука́каюцца |
Прошлы час |
м. |
ука́каўся |
ука́каліся |
ж. |
ука́калася |
н. |
ука́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ука́кайся |
ука́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ука́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
укако́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укако́шаны |
укако́шаная |
укако́шанае |
укако́шаныя |
Р. |
укако́шанага |
укако́шанай укако́шанае |
укако́шанага |
укако́шаных |
Д. |
укако́шанаму |
укако́шанай |
укако́шанаму |
укако́шаным |
В. |
укако́шаны (неадуш.) укако́шанага (адуш.) |
укако́шаную |
укако́шанае |
укако́шаныя (неадуш.) укако́шаных (адуш.) |
Т. |
укако́шаным |
укако́шанай укако́шанаю |
укако́шаным |
укако́шанымі |
М. |
укако́шаным |
укако́шанай |
укако́шаным |
укако́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укако́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укако́шаны |
укако́шаная |
укако́шанае |
укако́шаныя |
Р. |
укако́шанага |
укако́шанай укако́шанае |
укако́шанага |
укако́шаных |
Д. |
укако́шанаму |
укако́шанай |
укако́шанаму |
укако́шаным |
В. |
укако́шаны (неадуш.) укако́шанага (адуш.) |
укако́шаную |
укако́шанае |
укако́шаныя (неадуш.) укако́шаных (адуш.) |
Т. |
укако́шаным |
укако́шанай укако́шанаю |
укако́шаным |
укако́шанымі |
М. |
укако́шаным |
укако́шанай |
укако́шаным |
укако́шаных |
Кароткая форма: укако́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укако́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укако́шваю |
укако́шваем |
2-я ас. |
укако́шваеш |
укако́шваеце |
3-я ас. |
укако́швае |
укако́шваюць |
Прошлы час |
м. |
укако́шваў |
укако́швалі |
ж. |
укако́швала |
н. |
укако́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
укако́швай |
укако́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
укако́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
укако́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укако́шу |
укако́шым |
2-я ас. |
укако́шыш |
укако́шыце |
3-я ас. |
укако́шыць |
укако́шаць |
Прошлы час |
м. |
укако́шыў |
укако́шылі |
ж. |
укако́шыла |
н. |
укако́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укако́ш |
укако́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укако́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укало́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалю́ся |
уко́лемся |
2-я ас. |
уко́лешся |
уко́лецеся |
3-я ас. |
уко́лецца |
уко́люцца |
Прошлы час |
м. |
укало́ўся |
укало́ліся |
ж. |
укало́лася |
н. |
укало́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
укалі́ся |
укалі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укало́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укало́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалю́ |
уко́лем |
2-я ас. |
уко́леш |
уко́леце |
3-я ас. |
уко́ле |
уко́люць |
Прошлы час |
м. |
укало́ў |
укало́лі |
ж. |
укало́ла |
н. |
укало́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укалі́ |
укалі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укало́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укалупі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалуплю́ |
укалу́пім |
2-я ас. |
укалу́піш |
укалу́піце |
3-я ас. |
укалу́піць |
укалу́пяць |
Прошлы час |
м. |
укалупі́ў |
укалупі́лі |
ж. |
укалупі́ла |
н. |
укалупі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укалупі́ |
укалупі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укалупі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалу́плены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалу́плены |
укалу́пленая |
укалу́пленае |
укалу́пленыя |
Р. |
укалу́пленага |
укалу́пленай укалу́пленае |
укалу́пленага |
укалу́пленых |
Д. |
укалу́пленаму |
укалу́пленай |
укалу́пленаму |
укалу́пленым |
В. |
укалу́плены (неадуш.) укалу́пленага (адуш.) |
укалу́пленую |
укалу́пленае |
укалу́пленыя (неадуш.) укалу́пленых (адуш.) |
Т. |
укалу́пленым |
укалу́пленай укалу́пленаю |
укалу́пленым |
укалу́пленымі |
М. |
укалу́пленым |
укалу́пленай |
укалу́пленым |
укалу́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
укалу́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалу́плены |
укалу́пленая |
укалу́пленае |
укалу́пленыя |
Р. |
укалу́пленага |
укалу́пленай укалу́пленае |
укалу́пленага |
укалу́пленых |
Д. |
укалу́пленаму |
укалу́пленай |
укалу́пленаму |
укалу́пленым |
В. |
укалу́плены (неадуш.) укалу́пленага (адуш.) |
укалу́пленую |
укалу́пленае |
укалу́пленыя (неадуш.) укалу́пленых (адуш.) |
Т. |
укалу́пленым |
укалу́пленай укалу́пленаю |
укалу́пленым |
укалу́пленымі |
М. |
укалу́пленым |
укалу́пленай |
укалу́пленым |
укалу́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.