Verbum

анлайнавы слоўнік

сябро́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сябро́ўскі	сябро́ўская	сябро́ўскае	сябро́ўскія
Р.	сябро́ўскага	сябро́ўскай сябро́ўскае	сябро́ўскага	сябро́ўскіх
Д.	сябро́ўскаму	сябро́ўскай	сябро́ўскаму	сябро́ўскім
В.	сябро́ўскі (неадуш.) сябро́ўскага (адуш.)	сябро́ўскую	сябро́ўскае	сябро́ўскія (неадуш.) сябро́ўскіх (адуш.)
Т.	сябро́ўскім	сябро́ўскай сябро́ўскаю	сябро́ўскім	сябро́ўскімі
М.	сябро́ўскім	сябро́ўскай	сябро́ўскім	сябро́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сябро́ўскі

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
сябро́ўскі	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сябро́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сябро́ўчын

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сябро́ўчын	сябро́ўчына	сябро́ўчына	сябро́ўчыны
Р.	сябро́ўчынага	сябро́ўчынай сябро́ўчынае	сябро́ўчынага	сябро́ўчыных
Д.	сябро́ўчынаму	сябро́ўчынай	сябро́ўчынаму	сябро́ўчыным
В.	сябро́ўчын (неадуш.) сябро́ўчынага (адуш.)	сябро́ўчыну	сябро́ўчына	сябро́ўчыны (неадуш.) сябро́ўчыных (адуш.)
Т.	сябро́ўчыным	сябро́ўчынай сябро́ўчынаю	сябро́ўчыным	сябро́ўчынымі
М.	сябро́ўчыным	сябро́ўчынай	сябро́ўчыным	сябро́ўчыных

Крыніцы: piskunou2012.

сябру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сябры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сябры́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

сябры́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.