сябро́ўчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сябро́ўчын сябро́ўчына сябро́ўчына сябро́ўчыны
Р. сябро́ўчынага сябро́ўчынай
сябро́ўчынае		 сябро́ўчынага сябро́ўчыных
Д. сябро́ўчынаму сябро́ўчынай сябро́ўчынаму сябро́ўчыным
В. сябро́ўчын (неадуш.)
сябро́ўчынага (адуш.)		 сябро́ўчыну сябро́ўчына сябро́ўчыны (неадуш.)
сябро́ўчыных (адуш.)
Т. сябро́ўчыным сябро́ўчынай
сябро́ўчынаю		 сябро́ўчыным сябро́ўчынымі
М. сябро́ўчыным сябро́ўчынай сябро́ўчыным сябро́ўчыных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)