ся́к
прыслоўе, утворана ад займенніка
ся́к | - | - |
Крыніцы:
ся́к
прыслоўе, утворана ад займенніка
ся́к | - | - |
Крыніцы:
сяка́льны
прыметнік, адносны
сяка́льны | сяка́льная | сяка́льнае | сяка́льныя | |
сяка́льнага | сяка́льнай сяка́льнае |
сяка́льнага | сяка́льных | |
сяка́льнаму | сяка́льнай | сяка́льнаму | сяка́льным | |
сяка́льны ( сяка́льнага ( |
сяка́льную | сяка́льнае | сяка́льныя ( сяка́льных ( |
|
сяка́льным | сяка́льнай сяка́льнаю |
сяка́льным | сяка́льнымі | |
сяка́льным | сяка́льнай | сяка́льным | сяка́льных |
Крыніцы:
сяка́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
сяка́нка | |
сяка́нкі | |
сяка́нцы | |
сяка́нку | |
сяка́нкай сяка́нкаю |
|
сяка́нцы |
Крыніцы:
сяка́ч
‘самец дзіка, марскога коціка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сяка́ч | секачы́ | |
секача́ | секачо́ў | |
секачу́ | секача́м | |
секача́ | секачо́ў | |
секачо́м | секача́мі | |
секачы́ | секача́х |
Крыніцы:
сяка́ч
‘інструмент; механізм’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сяка́ч | секачы́ | |
секача́ | секачо́ў | |
секачу́ | секача́м | |
сяка́ч | секачы́ | |
секачо́м | секача́мі | |
секачы́ | секача́х |
Крыніцы:
сяка́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сяка́чнік | сяка́чнікі | |
сяка́чніка | сяка́чнікаў | |
сяка́чніку | сяка́чнікам | |
сяка́чніка | сяка́чнікаў | |
сяка́чнікам | сяка́чнікамі | |
сяка́чніку | сяка́чніках |
Крыніцы:
сяке́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
сяке́ра | сяке́ры | |
сяке́ры | сяке́р | |
сяке́ры | сяке́рам | |
сяке́ру | сяке́ры | |
сяке́рай сяке́раю |
сяке́рамі | |
сяке́ры | сяке́рах |
Крыніцы:
Сяке́раўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Сяке́раўцы | |
Сяке́раўцаў | |
Сяке́раўцам | |
Сяке́раўцы | |
Сяке́раўцамі | |
Сяке́раўцах |
Сяке́раўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Сяке́раўшчына | |
Сяке́раўшчыны | |
Сяке́раўшчыне | |
Сяке́раўшчыну | |
Сяке́раўшчынай Сяке́раўшчынаю |
|
Сяке́раўшчыне |
сяке́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
сяке́рачка | сяке́рачкі | |
сяке́рачкі | сяке́рачак | |
сяке́рачцы | сяке́рачкам | |
сяке́рачку | сяке́рачкі | |
сяке́рачкай сяке́рачкаю |
сяке́рачкамі | |
сяке́рачцы | сяке́рачках |
Крыніцы: