Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сяна́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сяна́ж
Р. сенажу́
Д. сенажу́
В. сяна́ж
Т. сенажо́м
М. сенажы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сяна́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяна́жны сяна́жная сяна́жнае сяна́жныя
Р. сяна́жнага сяна́жнай
сяна́жнае
сяна́жнага сяна́жных
Д. сяна́жнаму сяна́жнай сяна́жнаму сяна́жным
В. сяна́жны (неадуш.)
сяна́жнага (адуш.)
сяна́жную сяна́жнае сяна́жныя (неадуш.)
сяна́жных (адуш.)
Т. сяна́жным сяна́жнай
сяна́жнаю
сяна́жным сяна́жнымі
М. сяна́жным сяна́жнай сяна́жным сяна́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сянга́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сянга́нскі сянга́нская сянга́нскае сянга́нскія
Р. сянга́нскага сянга́нскай
сянга́нскае
сянга́нскага сянга́нскіх
Д. сянга́нскаму сянга́нскай сянга́нскаму сянга́нскім
В. сянга́нскі (неадуш.)
сянга́нскага (адуш.)
сянга́нскую сянга́нскае сянга́нскія (неадуш.)
сянга́нскіх (адуш.)
Т. сянга́нскім сянга́нскай
сянга́нскаю
сянга́нскім сянга́нскімі
М. сянга́нскім сянга́нскай сянга́нскім сянга́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сяне́жыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сяне́жыцы
Р. Сяне́жыц
Сяне́жыцаў
Д. Сяне́жыцам
В. Сяне́жыцы
Т. Сяне́жыцамі
М. Сяне́жыцах

сяне́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяне́чны сяне́чная сяне́чнае сяне́чныя
Р. сяне́чнага сяне́чнай
сяне́чнае
сяне́чнага сяне́чных
Д. сяне́чнаму сяне́чнай сяне́чнаму сяне́чным
В. сяне́чны (неадуш.)
сяне́чнага (адуш.)
сяне́чную сяне́чнае сяне́чныя (неадуш.)
сяне́чных (адуш.)
Т. сяне́чным сяне́чнай
сяне́чнаю
сяне́чным сяне́чнымі
М. сяне́чным сяне́чнай сяне́чным сяне́чных

Крыніцы: piskunou2012.

сяні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяні́на сяні́ны
Р. сяні́ны сяні́н
Д. сяні́не сяні́нам
В. сяні́ну сяні́ны
Т. сяні́най
сяні́наю
сяні́намі
М. сяні́не сяні́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сяні́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяні́нка сяні́нкі
Р. сяні́нкі сяні́нак
Д. сяні́нцы сяні́нкам
В. сяні́нку сяні́нкі
Т. сяні́нкай
сяні́нкаю
сяні́нкамі
М. сяні́нцы сяні́нках

Крыніцы: piskunou2012.

сяні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяні́ца сяні́цы
Р. сяні́цы сяні́ц
Д. сяні́цы сяні́цам
В. сяні́цу сяні́цы
Т. сяні́цай
сяні́цаю
сяні́цамі
М. сяні́цы сяні́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Сянка́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сянка́нцы
Р. Сянка́нцаў
Д. Сянка́нцам
В. Сянка́нцы
Т. Сянка́нцамі
М. Сянка́нцах

Сянна́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Сянна́я
Р. Сянно́й
Д. Сянно́й
В. Сянну́ю
Т. Сянно́й
Сянно́ю
М. Сянно́й