сяка́ч
‘самец дзіка, марскога коціка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сяка́ч | секачы́ | |
| секача́ | секачо́ў | |
| секачу́ | секача́м | |
| секача́ | секачо́ў | |
| секачо́м | секача́мі | |
| секачы́ | секача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)