сябру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сябру́к сябрукі́
Р. сябрука́ сябруко́ў
Д. сябруку́ сябрука́м
В. сябрука́ сябруко́ў
Т. сябруко́м сябрука́мі
М. сябруку́ сябрука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)