свідраві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свідраві́на |
свідраві́ны |
Р. |
свідраві́ны |
свідраві́н |
Д. |
свідраві́не |
свідраві́нам |
В. |
свідраві́ну |
свідраві́ны |
Т. |
свідраві́най свідраві́наю |
свідраві́намі |
М. |
свідраві́не |
свідраві́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свідраві́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свідраві́нны |
свідраві́нная |
свідраві́ннае |
свідраві́нныя |
Р. |
свідраві́ннага |
свідраві́ннай свідраві́ннае |
свідраві́ннага |
свідраві́нных |
Д. |
свідраві́ннаму |
свідраві́ннай |
свідраві́ннаму |
свідраві́нным |
В. |
свідраві́нны (неадуш.) свідраві́ннага (адуш.) |
свідраві́нную |
свідраві́ннае |
свідраві́нныя (неадуш.) свідраві́нных (адуш.) |
Т. |
свідраві́нным |
свідраві́ннай свідраві́ннаю |
свідраві́нным |
свідраві́ннымі |
М. |
свідраві́нным |
свідраві́ннай |
свідраві́нным |
свідраві́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свідрану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
свідрану́ |
свідранё́м |
2-я ас. |
свідране́ш |
свідраняце́ |
3-я ас. |
свідране́ |
свідрану́ць |
Прошлы час |
м. |
свідрану́ў |
свідрану́лі |
ж. |
свідрану́ла |
н. |
свідрану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
свідрані́ |
свідрані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
свідрану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
свідро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свідро́ўшчык |
свідро́ўшчыкі |
Р. |
свідро́ўшчыка |
свідро́ўшчыкаў |
Д. |
свідро́ўшчыку |
свідро́ўшчыкам |
В. |
свідро́ўшчыка |
свідро́ўшчыкаў |
Т. |
свідро́ўшчыкам |
свідро́ўшчыкамі |
М. |
свідро́ўшчыку |
свідро́ўшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
свідро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свідро́ўшчыца |
свідро́ўшчыцы |
Р. |
свідро́ўшчыцы |
свідро́ўшчыц |
Д. |
свідро́ўшчыцы |
свідро́ўшчыцам |
В. |
свідро́ўшчыцу |
свідро́ўшчыц |
Т. |
свідро́ўшчыцай свідро́ўшчыцаю |
свідро́ўшчыцамі |
М. |
свідро́ўшчыцы |
свідро́ўшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Свідрыга́йла
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Свідрыга́йла |
Свідрыга́йлы |
Р. |
Свідрыга́йлы |
Свідрыга́йлаў |
Д. |
Свідрыга́йлу |
Свідрыга́йлам |
В. |
Свідрыга́йлу |
Свідрыга́йлаў |
Т. |
Свідрыга́йлам |
Свідрыга́йламі |
М. |
Свідрыга́йле |
Свідрыга́йлах |
Свідэ́ршчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Свідэ́ршчына |
Р. |
Свідэ́ршчыны |
Д. |
Свідэ́ршчыне |
В. |
Свідэ́ршчыну |
Т. |
Свідэ́ршчынай Свідэ́ршчынаю |
М. |
Свідэ́ршчыне |
Сві́ла
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́ла |
Р. |
Сві́лы |
Д. |
Сві́ле |
В. |
Сві́лу |
Т. |
Сві́лай Сві́лаю |
М. |
Сві́ле |
Свілко́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Свілко́ |
Р. |
Свілка́ |
Д. |
Свілку́ |
В. |
Свілко́ |
Т. |
Свілко́м |
М. |
Свілку́ |
Сві́лы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сві́лы |
Р. |
Сві́л Сві́лаў |
Д. |
Сві́лам |
В. |
Сві́лы |
Т. |
Сві́ламі |
М. |
Сві́лах |