Свілко́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Свілко́
Р. Свілка́
Д. Свілку́
В. Свілко́
Т. Свілко́м
М. Свілку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)