румыніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
румыніза́цыя |
Р. |
румыніза́цыі |
Д. |
румыніза́цыі |
В. |
румыніза́цыю |
Т. |
румыніза́цыяй румыніза́цыяю |
М. |
румыніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Румы́нія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Румы́нія |
Р. |
Румы́ніі |
Д. |
Румы́ніі |
В. |
Румы́нію |
Т. |
Румы́ніяй Румы́ніяю |
М. |
Румы́ніі |
румы́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
румы́нка |
румы́нкі |
Р. |
румы́нкі |
румы́нак |
Д. |
румы́нцы |
румы́нкам |
В. |
румы́нку |
румы́нак |
Т. |
румы́нкай румы́нкаю |
румы́нкамі |
М. |
румы́нцы |
румы́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
румы́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
румы́нскі |
румы́нская |
румы́нскае |
румы́нскія |
Р. |
румы́нскага |
румы́нскай румы́нскае |
румы́нскага |
румы́нскіх |
Д. |
румы́нскаму |
румы́нскай |
румы́нскаму |
румы́нскім |
В. |
румы́нскі (неадуш.) румы́нскага (адуш.) |
румы́нскую |
румы́нскае |
румы́нскія (неадуш.) румы́нскіх (адуш.) |
Т. |
румы́нскім |
румы́нскай румы́нскаю |
румы́нскім |
румы́нскімі |
М. |
румы́нскім |
румы́нскай |
румы́нскім |
румы́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
румя́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
румя́на |
румя́ней |
- |
румя́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
румя́нак |
румя́нкі |
Р. |
румя́нку |
румя́нкаў |
Д. |
румя́нку |
румя́нкам |
В. |
румя́нак |
румя́нкі |
Т. |
румя́нкам |
румя́нкамі |
М. |
румя́нку |
румя́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
румя́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
румя́насць |
Р. |
румя́насці |
Д. |
румя́насці |
В. |
румя́насць |
Т. |
румя́насцю |
М. |
румя́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.