ружа́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ружа́нскі |
ружа́нская |
ружа́нскае |
ружа́нскія |
Р. |
ружа́нскага |
ружа́нскай ружа́нскае |
ружа́нскага |
ружа́нскіх |
Д. |
ружа́нскаму |
ружа́нскай |
ружа́нскаму |
ружа́нскім |
В. |
ружа́нскі (неадуш.) ружа́нскага (адуш.) |
ружа́нскую |
ружа́нскае |
ружа́нскія (неадуш.) ружа́нскіх (адуш.) |
Т. |
ружа́нскім |
ружа́нскай ружа́нскаю |
ружа́нскім |
ружа́нскімі |
М. |
ружа́нскім |
ружа́нскай |
ружа́нскім |
ружа́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Ружа́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ружа́ны |
Р. |
Ружа́н Ружа́наў |
Д. |
Ружа́нам |
В. |
Ружа́ны |
Т. |
Ружа́намі |
М. |
Ружа́нах |
ру́жачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ру́жачка |
ру́жачкі |
Р. |
ру́жачкі |
ру́жачак |
Д. |
ру́жачцы |
ру́жачкам |
В. |
ру́жачку |
ру́жачкі |
Т. |
ру́жачкай ру́жачкаю |
ру́жачкамі |
М. |
ру́жачцы |
ру́жачках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ружжо́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ружжо́ |
ру́жжы |
Р. |
ружжа́ |
ру́жжаў |
Д. |
ружжу́ |
ру́жжам |
В. |
ружжо́ |
ру́жжы |
Т. |
ружжо́м |
ру́жжамі |
М. |
ружжы́ |
ру́жжах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ружо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ружо́ва |
ружо́вей |
- |
ружовакве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
ружовакве́тныя |
Р. |
ружовакве́тных |
Д. |
ружовакве́тным |
В. |
ружовакве́тныя |
Т. |
ружовакве́тнымі |
М. |
ружовакве́тных |
Крыніцы:
tsblm1996.