пагаджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пагаджа́юся |
пагаджа́емся |
2-я ас. |
пагаджа́ешся |
пагаджа́ецеся |
3-я ас. |
пагаджа́ецца |
пагаджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
пагаджа́ўся |
пагаджа́ліся |
ж. |
пагаджа́лася |
н. |
пагаджа́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пагаджа́йся |
пагаджа́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пагаджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пагаджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пагаджа́ю |
пагаджа́ем |
2-я ас. |
пагаджа́еш |
пагаджа́еце |
3-я ас. |
пагаджа́е |
пагаджа́юць |
Прошлы час |
м. |
пагаджа́ў |
пагаджа́лі |
ж. |
пагаджа́ла |
н. |
пагаджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пагаджа́й |
пагаджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пагаджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пагаджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пагаджэ́нне |
пагаджэ́нні |
Р. |
пагаджэ́ння |
пагаджэ́нняў |
Д. |
пагаджэ́нню |
пагаджэ́нням |
В. |
пагаджэ́нне |
пагаджэ́нні |
Т. |
пагаджэ́ннем |
пагаджэ́ннямі |
М. |
пагаджэ́нні |
пагаджэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
пагадзі́навік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пагадзі́навік |
пагадзі́навікі |
Р. |
пагадзі́навіка |
пагадзі́навікаў |
Д. |
пагадзі́навіку |
пагадзі́навікам |
В. |
пагадзі́навіка |
пагадзі́навікаў |
Т. |
пагадзі́навікам |
пагадзі́навікамі |
М. |
пагадзі́навіку |
пагадзі́навіках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пагадзі́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пагадзі́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пагадзі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пагадзі́нны |
пагадзі́нная |
пагадзі́ннае |
пагадзі́нныя |
Р. |
пагадзі́ннага |
пагадзі́ннай пагадзі́ннае |
пагадзі́ннага |
пагадзі́нных |
Д. |
пагадзі́ннаму |
пагадзі́ннай |
пагадзі́ннаму |
пагадзі́нным |
В. |
пагадзі́нны (неадуш.) пагадзі́ннага (адуш.) |
пагадзі́нную |
пагадзі́ннае |
пагадзі́нныя (неадуш.) пагадзі́нных (адуш.) |
Т. |
пагадзі́нным |
пагадзі́ннай пагадзі́ннаю |
пагадзі́нным |
пагадзі́ннымі |
М. |
пагадзі́нным |
пагадзі́ннай |
пагадзі́нным |
пагадзі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пагадзі́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Пагадзі́ца |
Р. |
Пагадзі́цы |
Д. |
Пагадзі́цы |
В. |
Пагадзі́цу |
Т. |
Пагадзі́цай Пагадзі́цаю |
М. |
Пагадзі́цы |
пагадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пагаджу́ся |
паго́дзімся |
2-я ас. |
паго́дзішся |
паго́дзіцеся |
3-я ас. |
паго́дзіцца |
паго́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
пагадзі́ўся |
пагадзі́ліся |
ж. |
пагадзі́лася |
н. |
пагадзі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пагадзі́ся |
пагадзі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пагадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пага́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пага́джу |
пага́дзім |
2-я ас. |
пага́дзіш |
пага́дзіце |
3-я ас. |
пага́дзіць |
пага́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пага́дзіў |
пага́дзілі |
ж. |
пага́дзіла |
н. |
пага́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пага́дзь |
пага́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пага́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пагадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пагаджу́ |
паго́дзім |
2-я ас. |
паго́дзіш |
паго́дзіце |
3-я ас. |
паго́дзіць |
паго́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пагадзі́ў |
пагадзі́лі |
ж. |
пагадзі́ла |
н. |
пагадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пагадзі́ |
пагадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пагадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.