пагадзі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пагадзі́нны пагадзі́нная пагадзі́ннае пагадзі́нныя
Р. пагадзі́ннага пагадзі́ннай
пагадзі́ннае		 пагадзі́ннага пагадзі́нных
Д. пагадзі́ннаму пагадзі́ннай пагадзі́ннаму пагадзі́нным
В. пагадзі́нны (неадуш.)
пагадзі́ннага (адуш.)		 пагадзі́нную пагадзі́ннае пагадзі́нныя (неадуш.)
пагадзі́нных (адуш.)
Т. пагадзі́нным пагадзі́ннай
пагадзі́ннаю		 пагадзі́нным пагадзі́ннымі
М. пагадзі́нным пагадзі́ннай пагадзі́нным пагадзі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)