мя́льна-трапа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мя́льна-трапа́льны |
мя́льна-трапа́льная |
мя́льна-трапа́льнае |
мя́льна-трапа́льныя |
Р. |
мя́льна-трапа́льнага |
мя́льна-трапа́льнай мя́льна-трапа́льнае |
мя́льна-трапа́льнага |
мя́льна-трапа́льных |
Д. |
мя́льна-трапа́льнаму |
мя́льна-трапа́льнай |
мя́льна-трапа́льнаму |
мя́льна-трапа́льным |
В. |
мя́льна-трапа́льны (неадуш.) мя́льна-трапа́льнага (адуш.) |
мя́льна-трапа́льную |
мя́льна-трапа́льнае |
мя́льна-трапа́льныя (неадуш.) мя́льна-трапа́льных (адуш.) |
Т. |
мя́льна-трапа́льным |
мя́льна-трапа́льнай мя́льна-трапа́льнаю |
мя́льна-трапа́льным |
мя́льна-трапа́льнымі |
М. |
мя́льна-трапа́льным |
мя́льна-трапа́льнай |
мя́льна-трапа́льным |
мя́льна-трапа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мя́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мя́льнік |
мя́льнікі |
Р. |
мя́льніка |
мя́льнікаў |
Д. |
мя́льніку |
мя́льнікам |
В. |
мя́льніка |
мя́льнікаў |
Т. |
мя́льнікам |
мя́льнікамі |
М. |
мя́льніку |
мя́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мяльні́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяльні́к |
Р. |
Мельніка́ |
Д. |
Мельніку́ |
В. |
Мяльні́к |
Т. |
Мельніко́м |
М. |
Мельніку́ |
Мяльно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяльно́ва |
Р. |
Мяльно́ва |
Д. |
Мяльно́ву |
В. |
Мяльно́ва |
Т. |
Мяльно́вам |
М. |
Мяльно́ве |
мяльну́ць
‘мяльнуць чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мяльну́ |
мяльнё́м |
2-я ас. |
мяльне́ш |
мельняце́ |
3-я ас. |
мяльне́ |
мяльну́ць |
Прошлы час |
м. |
мяльну́ў |
мяльну́лі |
ж. |
мяльну́ла |
н. |
мяльну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
мяльні́ |
мяльні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
мяльну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мя́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мя́льня |
мя́льні |
Р. |
мя́льні |
мя́льняў |
Д. |
мя́льні |
мя́льням |
В. |
мя́льню |
мя́льні |
Т. |
мя́льняй мя́льняю |
мя́льнямі |
М. |
мя́льні |
мя́льнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мя́льца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мя́льца |
мя́льцы |
Р. |
мя́льца |
мя́льцаў |
Д. |
мя́льцу |
мя́льцам |
В. |
мя́льца |
мя́льцы |
Т. |
мя́льцам |
мя́льцамі |
М. |
мя́льцы |
мя́льцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
мяльчэ́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мяльчэ́йшы |
мяльчэ́йшая |
мяльчэ́йшае |
мяльчэ́йшыя |
Р. |
мяльчэ́йшага |
мяльчэ́йшай мяльчэ́йшае |
мяльчэ́йшага |
мяльчэ́йшых |
Д. |
мяльчэ́йшаму |
мяльчэ́йшай |
мяльчэ́йшаму |
мяльчэ́йшым |
В. |
мяльчэ́йшы (неадуш.) мяльчэ́йшага (адуш.) |
мяльчэ́йшую |
мяльчэ́йшае |
мяльчэ́йшыя (неадуш.) мяльчэ́йшых (адуш.) |
Т. |
мяльчэ́йшым |
мяльчэ́йшай мяльчэ́йшаю |
мяльчэ́йшым |
мяльчэ́йшымі |
М. |
мяльчэ́йшым |
мяльчэ́йшай |
мяльчэ́йшым |
мяльчэ́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.