Мяльні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мяльні́к
Р. Мельніка́
Д. Мельніку́
В. Мяльні́к
Т. Мельніко́м
М. Мельніку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)