мяльну́ць
‘мяльнуць чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| мяльну́ | мяльнё́м | |
| мяльне́ш | мельняце́ | |
| мяльне́ | мяльну́ць | |
| Прошлы час | ||
| мяльну́ў | мяльну́лі | |
| мяльну́ла | ||
| мяльну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мяльні́ | мяльні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мяльну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)