Verbum

анлайнавы слоўнік

мешчанчу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мешчара́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

мешчара́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

мешчара́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мешчара́цкі	мешчара́цкая	мешчара́цкае	мешчара́цкія
Р.	мешчара́цкага	мешчара́цкай мешчара́цкае	мешчара́цкага	мешчара́цкіх
Д.	мешчара́цкаму	мешчара́цкай	мешчара́цкаму	мешчара́цкім
В.	мешчара́цкі (неадуш.) мешчара́цкага (адуш.)	мешчара́цкую	мешчара́цкае	мешчара́цкія (неадуш.) мешчара́цкіх (адуш.)
Т.	мешчара́цкім	мешчара́цкай мешчара́цкаю	мешчара́цкім	мешчара́цкімі
М.	мешчара́цкім	мешчара́цкай	мешчара́цкім	мешчара́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

мешчара́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Ме́шычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы