мешчара́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мешчара́к | мешчаракі́ | |
| мешчарака́ | мешчарако́ў | |
| мешчараку́ | мешчарака́м | |
| мешчарака́ | мешчарако́ў | |
| мешчарако́м | мешчарака́мі | |
| мешчараку́ | мешчарака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)