мешчанчу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мешчанчу́к мешчанчукі́
Р. мешчанчука́ мешчанчуко́ў
Д. мешчанчуку́ мешчанчука́м
В. мешчанчука́ мешчанчуко́ў
Т. мешчанчуко́м мешчанчука́мі
М. мешчанчуку́ мешчанчука́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)