Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знуро́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знуро́ны знуро́ная знуро́нае знуро́ныя
Р. знуро́нага знуро́най
знуро́нае
знуро́нага знуро́ных
Д. знуро́наму знуро́най знуро́наму знуро́ным
В. знуро́ны (неадуш.)
знуро́нага (адуш.)
знуро́ную знуро́нае знуро́ныя (неадуш.)
знуро́ных (адуш.)
Т. знуро́ным знуро́най
знуро́наю
знуро́ным знуро́нымі
М. знуро́ным знуро́най знуро́ным знуро́ных

Крыніцы: piskunou2012.

знурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знурэ́нне
Р. знурэ́ння
Д. знурэ́нню
В. знурэ́нне
Т. знурэ́ннем
М. знурэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

знутры́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знутры́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знушча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знушча́юся знушча́емся
2-я ас. знушча́ешся знушча́ецеся
3-я ас. знушча́ецца знушча́юцца
Прошлы час
м. знушча́ўся знушча́ліся
ж. знушча́лася
н. знушча́лася
Загадны лад
2-я ас. знушча́йся знушча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знушча́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

знушча́ць

‘схіляць, спакушаць, падбухторваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знушча́ю знушча́ем
2-я ас. знушча́еш знушча́еце
3-я ас. знушча́е знушча́юць
Прошлы час
м. знушча́ў знушча́лі
ж. знушча́ла
н. знушча́ла
Загадны лад
2-я ас. знушча́й знушча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знушча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

знушчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знушчэ́нне
Р. знушчэ́ння
Д. знушчэ́нню
В. знушчэ́нне
Т. знушчэ́ннем
М. знушчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.