знуро́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
знуро́ны | знуро́ная | знуро́нае | знуро́ныя | |
знуро́нага | знуро́най знуро́нае |
знуро́нага | знуро́ных | |
знуро́наму | знуро́най | знуро́наму | знуро́ным | |
знуро́ны ( знуро́нага ( |
знуро́ную | знуро́нае | знуро́ныя ( знуро́ных ( |
|
знуро́ным | знуро́най знуро́наю |
знуро́ным | знуро́нымі | |
знуро́ным | знуро́най | знуро́ным | знуро́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)