знушча́ць
‘схіляць, спакушаць, падбухторваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| знушча́ю | знушча́ем | |
| знушча́еш | знушча́еце | |
| знушча́е | знушча́юць | |
| Прошлы час | ||
| знушча́ў | знушча́лі | |
| знушча́ла | ||
| знушча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| знушча́й | знушча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знушча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)