знадо́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знадо́блюся |
знадо́бімся |
2-я ас. |
знадо́бішся |
знадо́біцеся |
3-я ас. |
знадо́біцца |
знадо́бяцца |
Прошлы час |
м. |
знадо́біўся |
знадо́біліся |
ж. |
знадо́білася |
н. |
знадо́білася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знадо́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаё́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
знаё́ма |
- |
- |
знаё́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
знаё́масць |
Р. |
знаё́масці |
Д. |
знаё́масці |
В. |
знаё́масць |
Т. |
знаё́масцю |
М. |
знаё́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знаё́мая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
знаё́мая |
знаё́мыя |
Р. |
знаё́май |
знаё́мых |
Д. |
знаё́май |
знаё́мым |
В. |
знаё́мую |
знаё́мых |
Т. |
знаё́май знаё́маю |
знаё́мымі |
М. |
знаё́май |
знаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
знаё́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знаё́мец |
знаё́мцы |
Р. |
знаё́мца |
знаё́мцаў |
Д. |
знаё́мцу |
знаё́мцам |
В. |
знаё́мца |
знаё́мцаў |
Т. |
знаё́мцам |
знаё́мцамі |
М. |
знаё́мцу |
знаё́мцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́міцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знаё́млюся |
знаё́мімся |
2-я ас. |
знаё́мішся |
знаё́міцеся |
3-я ас. |
знаё́міцца |
знаё́мяцца |
Прошлы час |
м. |
знаё́міўся |
знаё́міліся |
ж. |
знаё́мілася |
н. |
знаё́мілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знаё́мся |
знаё́мцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знаё́мячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́міць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знаё́млю |
знаё́мім |
2-я ас. |
знаё́міш |
знаё́міце |
3-я ас. |
знаё́міць |
знаё́мяць |
Прошлы час |
м. |
знаё́міў |
знаё́мілі |
ж. |
знаё́міла |
н. |
знаё́міла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знаё́м |
знаё́мце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знаё́мячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаё́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знаё́мка |
знаё́мкі |
Р. |
знаё́мкі |
знаё́мак |
Д. |
знаё́мцы |
знаё́мкам |
В. |
знаё́мку |
знаё́мак |
Т. |
знаё́мкай знаё́мкаю |
знаё́мкамі |
М. |
знаё́мцы |
знаё́мках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знаё́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знаё́мнік |
знаё́мнікі |
Р. |
знаё́мніка |
знаё́мнікаў |
Д. |
знаё́мніку |
знаё́мнікам |
В. |
знаё́мніка |
знаё́мнікаў |
Т. |
знаё́мнікам |
знаё́мнікамі |
М. |
знаё́мніку |
знаё́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаё́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знаё́мства |
знаё́мствы |
Р. |
знаё́мства |
знаё́мстваў |
Д. |
знаё́мству |
знаё́мствам |
В. |
знаё́мства |
знаё́мствы |
Т. |
знаё́мствам |
знаё́мствамі |
М. |
знаё́мстве |
знаё́мствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.