знаё́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| знаё́мнік | знаё́мнікі | |
| знаё́мніка | знаё́мнікаў | |
| знаё́мніку | знаё́мнікам | |
| знаё́мніка | знаё́мнікаў | |
| знаё́мнікам | знаё́мнікамі | |
| знаё́мніку | знаё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)