знаё́мая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| знаё́мая | знаё́мыя | |
| знаё́май | знаё́мых | |
| знаё́май | знаё́мым | |
| знаё́мую | знаё́мых | |
| знаё́май знаё́маю |
знаё́мымі | |
| знаё́май | знаё́мых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)