Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

другара́дна-эмісі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. другара́дна-эмісі́йны другара́дна-эмісі́йная другара́дна-эмісі́йнае другара́дна-эмісі́йныя
Р. другара́дна-эмісі́йнага другара́дна-эмісі́йнай
другара́дна-эмісі́йнае
другара́дна-эмісі́йнага другара́дна-эмісі́йных
Д. другара́дна-эмісі́йнаму другара́дна-эмісі́йнай другара́дна-эмісі́йнаму другара́дна-эмісі́йным
В. другара́дна-эмісі́йны (неадуш.)
другара́дна-эмісі́йнага (адуш.)
другара́дна-эмісі́йную другара́дна-эмісі́йнае другара́дна-эмісі́йныя (неадуш.)
другара́дна-эмісі́йных (адуш.)
Т. другара́дна-эмісі́йным другара́дна-эмісі́йнай
другара́дна-эмісі́йнаю
другара́дна-эмісі́йным другара́дна-эмісі́йнымі
М. другара́дна-эмісі́йным другара́дна-эмісі́йнай другара́дна-эмісі́йным другара́дна-эмісі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

другара́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. другара́дны другара́дная другара́днае другара́дныя
Р. другара́днага другара́днай
другара́днае
другара́днага другара́дных
Д. другара́днаму другара́днай другара́днаму другара́дным
В. другара́дны (неадуш.)
другара́днага (адуш.)
другара́дную другара́днае другара́дныя (неадуш.)
другара́дных (адуш.)
Т. другара́дным другара́днай
другара́днаю
другара́дным другара́днымі
М. другара́дным другара́днай другара́дным другара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

другаразо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. другаразо́вы другаразо́вая другаразо́вае другаразо́выя
Р. другаразо́вага другаразо́вай
другаразо́вае
другаразо́вага другаразо́вых
Д. другаразо́ваму другаразо́вай другаразо́ваму другаразо́вым
В. другаразо́вы (неадуш.)
другаразо́вага (адуш.)
другаразо́вую другаразо́вае другаразо́выя (неадуш.)
другаразо́вых (адуш.)
Т. другаразо́вым другаразо́вай
другаразо́ваю
другаразо́вым другаразо́вымі
М. другаразо́вым другаразо́вай другаразо́вым другаразо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

другаразра́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. другаразра́днік другаразра́днікі
Р. другаразра́дніка другаразра́днікаў
Д. другаразра́дніку другаразра́днікам
В. другаразра́дніка другаразра́днікаў
Т. другаразра́днікам другаразра́днікамі
М. другаразра́дніку другаразра́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

другаразра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. другаразра́дны другаразра́дная другаразра́днае другаразра́дныя
Р. другаразра́днага другаразра́днай
другаразра́днае
другаразра́днага другаразра́дных
Д. другаразра́днаму другаразра́днай другаразра́днаму другаразра́дным
В. другаразра́дны (неадуш.)
другаразра́днага (адуш.)
другаразра́дную другаразра́днае другаразра́дныя (неадуш.)
другаразра́дных (адуш.)
Т. другаразра́дным другаразра́днай
другаразра́днаю
другаразра́дным другаразра́днымі
М. другаразра́дным другаразра́днай другаразра́дным другаразра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

другаро́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. другаро́дка другаро́дкі
Р. другаро́дкі другаро́дак
Д. другаро́дцы другаро́дкам
В. другаро́дку другаро́дак
Т. другаро́дкай
другаро́дкаю
другаро́дкамі
М. другаро́дцы другаро́дках

Крыніцы: piskunou2012.

дру́гасна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дру́гасна дру́гасней -

другаснаро́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. другаснаро́ты другаснаро́тая другаснаро́тае другаснаро́тыя
Р. другаснаро́тага другаснаро́тай
другаснаро́тае
другаснаро́тага другаснаро́тых
Д. другаснаро́таму другаснаро́тай другаснаро́таму другаснаро́тым
В. другаснаро́ты (неадуш.)
другаснаро́тага (адуш.)
другаснаро́тую другаснаро́тае другаснаро́тыя (неадуш.)
другаснаро́тых (адуш.)
Т. другаснаро́тым другаснаро́тай
другаснаро́таю
другаснаро́тым другаснаро́тымі
М. другаснаро́тым другаснаро́тай другаснаро́тым другаснаро́тых

Крыніцы: piskunou2012.

дру́гаснасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дру́гаснасць
Р. дру́гаснасці
Д. дру́гаснасці
В. дру́гаснасць
Т. дру́гаснасцю
М. дру́гаснасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дру́гасны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дру́гасны дру́гасная дру́гаснае дру́гасныя
Р. дру́гаснага дру́гаснай
дру́гаснае
дру́гаснага дру́гасных
Д. дру́гаснаму дру́гаснай дру́гаснаму дру́гасным
В. дру́гасны (неадуш.)
дру́гаснага (адуш.)
дру́гасную дру́гаснае дру́гасныя (неадуш.)
дру́гасных (адуш.)
Т. дру́гасным дру́гаснай
дру́гаснаю
дру́гасным дру́гаснымі
М. дру́гасным дру́гаснай дру́гасным дру́гасных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.