другаро́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| другаро́дка | другаро́дкі | |
| другаро́дкі | другаро́дак | |
| другаро́дцы | другаро́дкам | |
| другаро́дку | другаро́дак | |
| другаро́дкай другаро́дкаю |
другаро́дкамі | |
| другаро́дцы | другаро́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)